ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

دەرکە بشکێنە، پەچە بدڕێنە، ڕاکە مەدرەسە
چاری دەردی کوردەواری خوێندنە، هەر خوێندنە

دایکـی زانایە کوڕی ئازا دەنێرێتە خەبات
من گوتـم، تۆش تێبگە: "ناگاتە دەریایە زنە"

گوارەکەی زێڕت بە کار نایە، لە گوێ بـگرە قسەم
لایقی گوێی تۆ عەزیزم شێعری سادەی هێمنە

مامۆستا هێمن

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم...

خدایا ...

از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت
اما شکایتم را پس میگیرم ...

من نفهمیدم !
فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت،
نگاهم به تو باشد ...

گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست ،
معنایش این نیست که تنهایم ...
معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت ...

با تو تنهایی معنا ندارد !
مانده ام تو را نداشتم چه میکردم !
دوستت دارم ، خدای خوب من

 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم...